- Snackbar De Zeeuwsche Mop vitrine -

Zo gezegd, zo gedaan. Maar zonder dat Theo het wist hadden zijn twee zonen ook een opdracht bij mij afgegeven, en wel om voor hun vader de vondsten te laten reinigen en te determineren. In overleg besloten de zonen ook om de vondsten in een presentatie vitrine aan hun vader aan te bieden waarna deze in de zaak een plek zou gaan krijgen.

Tijdens de dag detecteren die ik heb besteed aan het perceel, heb ik ruim 60 vondsten gedaan, inclusief ook alle andere metaalvondsten zoals de lipjes van blikjes, stukjes zilverfolie of spijkers en schroeven. Ik geloof dat ik zeker een honderd keer op mijn knieën in de aarde heb mogen wroeten om te ontdekken wat mijn piepjes opleverden. In totaal had ik ongeveer 25 interessante voorwerpen uit de aarde gehaald. 

Het spoelen en grof schoonmaken van deze objecten kostte mij ongeveer een uur waarna ik kon kijken met welke materialen ik allemaal te maken had. En nadat alles enkele weken in gedemineraliseerd water had gelegen, kon ik per metaalsoort verder gaan. Het najaar ging voorbij en de winter kwam. Einde winter ben ik begonnen met het bedenken van een geschikte presentatie vitrine. Ik had gekozen voor een oud aardappelkistje. De link van aardappel naar friet was op deze manier gemaakt naar mijn mening. Nu nog het kistje ombouwen naar een vitrine om alle vondsten in te kunnen uitstallen. 

Ik hoefde niets meer te doen aan het aardappelkistje zodat het zijn oude look kon behouden. Door twee gelijkende plankjes te plaatsen had ik genoeg "shell-space" voor alle voorwerpen. Na bovenin de vitrine de verlichting te hebben geplaatst, heb ik met mijn lettermallen de naam van de snackbar op het kistje gebrand in een mooi lettertype. Ondertussen ben ik gaan reinigen terwijl het buiten voorjaar werd en we afscheid namen van de wintermaanden.

Sommige voorwerpen waren vrij gemakkelijk te ontdoen van de aanslag en verwering of 'aangebakken' aarde, maar andere voorwerpen weer niet. Veel voorwerpen gingen in een electrolysebad of werden onderworpen aan een ultrasoon behandeling. Hierover valt meer te lezen in de rubriek "Reiniging van vondsten". Als u bijvoorbeeld kijkt naar de hierboven getoonde 'glasknoop' zie je hoe bepaalde aanslag verdwijnt. Het gaat hier om een knoop van glas met koper uit het begin van de 19e eeuw. Deze werd waarschijnlijk bij bepaalde gelegenheden gedragen op mooie kleding, zoals bij het zondags naar de Kerk gaan. 

Zo zijn de musketkogels oftewel pistoletkogels, de vingerhoedjes en nagels, de horlogesleutel, de mannenring, sleutelrozet en andere voorwerpen ook onderworpen aan een gedegen reiniging. Hierbij rekening houdend met het soort materiaal en de mate van broosheid van het voorwerp. Van sommige voorwerpen was uiteraard direct zichtbaar wat het was. Toen was het zaak om er een jaartal aan te plakken en eventueel een meer gedetailleerde omschrijving er bij te geven. Bij andere voorwerpen lag dat gevoeliger en werd het meer speurwerk op internet, of zoekwerk in boeken. Hoe dan ook kon ik van alle voorwerpen herleiden wat het was, en uit welke periode ze stamden. Zoals te lezen op sommige determinatiekaartjes stammen bepaalde vondsten helemaal uit de 17e eeuw. Grofweg zo'n 400 jaar geleden. 

Zoals te zien op de foto's kregen de voorwerpen een mooie plek op hun eigen presenteerplateau, en daarna hun plek in de vitrine. Uiteraard werden de voorwerpen allemaal voorzien van een determinatiekaartje waarop te lezen valt wat het voorwerp is, met eventueel nog meer details die van belang zijn.

Er is veel tijd besteed aan de verzorging van de voorwerpen zodat deze nog lang bewaard kunnen blijven. Ik krijg er steeds een goed gevoel bij dat ik deze voorwerpen allemaal uit de grond heb mogen halen, waarna zij weer een nieuw leven hebben gekregen in de vitrine die ik heb gebouwd. Onder een juiste belichting en plaatsing worden deze vitrines dan ook echte eye-catchers om trots op te zijn.